Dim Mak
Dim Mak wordt vertaald als “doodsaanraking” of duidelijker in het Engels “Death touch”, wat het aanvallen op acupunctuurpunten inhoudt met het doel het hart te doen stoppen. Bij gebruik van geringere kracht bekomt men gemakkelijk een KO.
Dim Mak ontstond in China in de jaren 1350 uit de voorouderlijke theorieën van de acupunctuur en uit het taoïsme. Het was Zhang San Fen, een taoïstische monnik, acupuncturist en ervaren Wudang gevechtskunstenaar, die als resultaat van zijn onderzoek naar deze punten een ultieme vorm van zelfverdediging ontwikkelde, die toeliet met een minimum aan kracht een tegenstander te overmeesteren of te doden.
Hij ontdekte dat, door het slaan op bepaalde punten, andere punten veel kwetsbaarder werden, zelfs door minder kracht te gebruiken: dus door knijpen of slaan op een bepaald punt krijgt het slaan op een ander punt een kritiek effect.
Hij legde de meest efficiënte technieken en de meest dodelijke combinaties vast in verschillende quans (vormen), waarvan de toepassingen geheim werden gehouden en enkel doorgegeven werden aan de meest betrouwbare leerlingen.
Deze zelfverdedigingskunst werd “hao ch’uan” genoemd, wat vertaald kan worden in “loose boxing” of wat ook “the grand ultimate fist” genoemd wordt. Door zijn leerlingen is deze Dim Mak verder uitgebreid. Hieruit is het latere “tai chi chuan” ontstaan, dat door die volgelingen uitgebreid en gewijzigd werd en als een interne of zachte krijgskunst beschouwd wordt.
Wat men echter niet mag vergeten is dat er in Indië al langer een traditie bestond van krijgskunsten, kruidengeneeskunde en chi kung qi gong. Zo was Varma Kalai, de Tamil benaming voor “de kennis van vitale punten”, een onderdeel van de traditionele massage, alternatieve geneeskunde (gebruikt in Ayurveda), traditionele yoga en krijgskunst. Deze laatste – met “lege handen” – werd: “Varma Adi (Marma Adi)” genoemd, wat “slaan op drukpunten” betekent.
Deze krijgskunst was een studie van de menselijke anatomie en haar drukpunten. Een deel van deze krijgskunst was ook het gebruik maken van het hele lichaam als één enkel instrument. Wanneer het lichaam als een eenheid en in harmonie werkt, kan het getraind worden om met een ongekende kracht aan te vallen.
Omdat in de loop van de eeuwen de kennis van acupunctuur toenam, ontwikkelde een Taoïst Feng Yiyuan rond 1550 een vergelijkbare methode om deze acupunctuurpunten aan te vallen. Hij gebruikte hiervoor de theorie dat deze punten gevoeliger waren gedurende één bepaalde shichen van de dag. Hij creëerde 36 variaties voor elk van de 36 vitale punten toen. Later werd dit uitgebreid tot 72 en verder tot 108 punten.
In China werd dit systeem in min of meerdere mate geïntegreerd in de vele bestaande harde of externe krijgskunsten, bv. de Kungfu stijlen en vooral de krijgskunst van de Zuidelijke Shaolin tempel.
Omdat de invloed van de krijgskunsten van die tempel aanzienlijk was in China, verklaart dit waarom Dim Mak een integraal onderdeel is van zeer vele traditionele Chinese krijgskunsten zoals White Crane gongfu , Shaolin Monk Fist gongfu, stijl van de adelaar (= Noordelijke Shaolin), enz…
Bij de val van de Ming-dynastie in 1644 trokken vele krijgskunstenaars naar de buurlanden en werd het systeem in de inlandse krijgskunsten opgenomen in Okinawa, en dan later in Japan, in Korea, in Thailand, in Vietnam en in Myanmar, en werden deze geheimen opgenomen, dikwijls gewijzigd, en verwerkt in hun eigen technieken (bvb. voor karate: in hun traditionele kata’s).
Dim Mak maakt gebruik van de oorspronkelijke technieken met aanvallen op de acupunctuurpunten, van het effect van deze punten op het zenuwstelsel en vooral van fa-jing (explosieve kracht). In vele gevallen maakt het automatisch ook gebruik van de biomechanische reacties van het lichaam. Deze eerste en oudste technieken waren combinaties van punten gericht op het doen stoppen van het hart.
Door het effect van het slaan op die vitale punten in een bepaalde combinatie zal het sympathisch en/of het parasympatisch effect op het hart verhogen en zal dit stoppen als gevolg van een dodelijke aritmie of gewoon ophouden met slaan. Hiervoor is de kennis vereist van de ligging van de acupunctuurpunten (dit wordt aangeleerd door de kennis van de ligging van de “meridianen”, niet de meridiaan theorie), het anatomisch zicht en een grondige kennis van anatomie, neurologie en neuroanatomie (via zelfstudie en de cursussen van Doragon MSA).
Tevens wordt gebruik gemaakt van fa-jing, de explosieve kracht waarmee men met de kracht van heel het lichaam vanuit het middel (niet de heupen) slaat. De vuist, elleboog of voet is enkel het voorwerp dat raakt, het lichaam zelf is het wapen. Men werkt steeds ontspannen hierbij. Verder bestaan er in Dim Mak geen “blocks” (afweer), het zijn aanvallen op set-up-punten. Tevens volgt Doragon MSA het principe van enkele oude Chinese gezegden: “Valt iemand je aan, val hem eerst aan” en “Doe nooit wat je tegenstander verwacht”, een principe dat men ook terugvindt in het systeem van Erle en Eli Montaigue.
